کد مطلب:314660 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:200

بستن درها جز در خانه علی
به یاد دارم كه همه در مسجد مدینه حضور داشتیم. جایگاهی بود بدون سقف و خانه های اطراف به مسجد راه داشت كه در این مسجد می توانستند بیتوته كرده و از آن به جای خانه استفاده كنند. همه در مسجد پیامبر بودیم و آل علی و ابوبكر و عمر هم بودند. شبانه دستور رسید كه همه از مسجد بیرون بروید. جز آل رسول



[ صفحه 92]



و آل علی كسی حق ندارد در مسجد بماند. همه بیرون رفتیم. وقتی صبح شد عموی پیامبر «حمزه» عرض كرد: «یا رسول الله أخرجتنا و أسكنت هذا الغلام» همه ما را از مسجد بیرون كردی و این جوان یعنی علی بن ابیطالب را در مسجد راه دادی؟ ما عموهای شما و از پیران و اهل شما هستیم.

رسول خدا (صلی الله علیه و آله) فرمود: من شما را بیرون نكردم؛ خدا امر كرد كه علی بن ابیطالب (علیه السلام) می تواند آن طور استفاده كند كه از خانه خود استفاده می كند. این چقدر مقام است؟

به مریم (علیهاالسلام) هنگام مادر شدن دستور می رسد كه از خانه و مركز قدس بیرون برو! اما خطاب به فاطمه بنت اسد (علیهاالسلام) می گویند: كه، بیا داخل و دیوار كعبه گشوده می شود. اینكه در دعای ندبه آمده است «و سد الأبواب إلا بابه» تمام درها را بست مگر در خانه علی (علیه السلام) را همین نكته را بیان می كند.